precz

precz I {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'z nacechowaniem ekspresywnym: dokądś daleko, jak najdalej, w niewiadomym kierunku (używane przy czasownikach wyrażających oddalanie się, usuwanie się, wyrzucanie skądś): Wyrzucili go precz z domu. Idź precz! Wygnać precz wątpliwości. {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}precz II {{/stl_13}}{{stl_8}}wykrz. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tym słowem mówiący rozkazuje, żąda, by ktoś natychmiast oddalił się, opuścił jakieś miejsce lub by coś ustąpiło, ustało, dało mu spokój; won, jazda, wynoś się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Precz z mojego domu! Precz z drogi! Precz! Nie pokazujcie mi się na oczy! Precz, szatanie! Precz z mego serca. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}(z kimś, z czymś) {{/stl_8}}{{stl_7}}'tym słowem mówiący wyraża najwyższą niechęć, gwałtowny sprzeciw wobec kogoś, czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Precz z aferzystami! {{/stl_10}}